Een korte Healing Nidra ervaring

Dit keer niet een blog, maar een ervaring. Omdat ik je dat zo gun!
Zoek een plek op waar je niet gestoord wordt de komende pakweg 20-25 minuten. Het liefst ga je lekker liggen. Kussentje onder je hoofd, dekentje over je heen. En na de sessie rustig bijkomen. Je kunt de sessie elk moment van de dag doen.

Ik neem je mee op reis naar binnen, waar jij totaal mag ontspannen.
Een mix van Yoga Nidra & Healing Energy. De sessie is live opgenomen.

Enjoy the ride!

Bevalt deze sessie je heel goed en wil je haar altijd kunnen beleven? Ook wanneer je lekker offline wil zijn? Stuur dan een mail naar leonie@samenraken.nl om de sessie aan te vragen.

Voor € 22,22 krijg je deze sessie toegestuurd en kun je haar downloaden op welke device jij ook maar wil.

Wil je meerdere sessies beluisteren? Dat kan ook! Voor slechts € 5,55 per maand heb je toegang tot al mijn Nidra sessies. Je kunt je daarvoor hier aanmelden.

Liefs Leonie

Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel..

Voelen wat er te voelen valt.
Dat klinkt wellicht een beetje zijig.
En misschien ook wel als iets wat heel moeilijk is.

Want niet zelden hoor ik van mensen.
“Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel.”
En voor ze het weten zijn ze verwikkeld in een mentale analyse.

Een analyse over:
* waarom ze niet kunnen voelen
* of er iets mis is met ze

En er volgt angst. Angst om niet bij hun intuïtie te kunnen. Want ze voelen immers niets. Toch?

Hoooo stop!!

Wat als we die mentale analyse eens laten voor wat ze is?
Wat als we er geen “probleem” van maken.
Dat we volledig kunnen accepteren wat we wel of niet voelen.
Volledig accepteren dat we er geen woorden voor hebben.

Juist die analyse kan ons verder weg brengen.
Want we gaan labeltjes plakken op onszelf.
Gaan onszelf devalueren.
En blijven vast zitten in mentale constructen die al heel vaak de revue gepasseerd hebben.

Zelf zie ik een sleutel in bewust bewegen.
Een favo practice is voor mij bijvoorbeeld Yin.
Door lang in houdingen te zitten kom je weerstand tegen.
Komen emoties vanzelf boven.
En als je dan alles zonder analyse kan laten stromen is er weer ruimte.
Meer ruimte voor jou.

Door Pilates ervaar ik iedere keer weer de kracht in mijn kern.
Die kracht die altijd aanwezig is.
Die aan kracht wint door aandacht.
Door bewust te ademen.

Yang Yoga maakt dat ik mijn innerlijke kracht ervaar.
Mijn flexibiliteit om met moeilijke situaties te dealen voel.
Verwondering ervaar voor hoe ik weer tot mijn innerlijke stilte kom.

Het kwam allemaal heel natuurlijk op mijn pad.
En later kon ik woorden geven aan waarom deze practices goud bevatten.
In leren voelen.
Ze een stap zijn in bewegen naar de poort van je ziel.

Dit is waarom je wanneer je bij mij een traject afneemt,
ook toegang krijgt tot mijn online Yoga, Pilates & Yoga platform.
Als ondersteuning in al het andere werk we doen.

En dit is de reden waarom het online platform bestaat en ik Yoga en Pilates teach.
Om een ieder laagdrempelig toegang te geven tot dit goud.
Zodat je zelf op weg kunt gaan.
Op weg naar binnen.

Zonder woorden.
In beweging.
Voelen.

You are invited.

With so much love
Leonie

Foto: Photo by Daniel Schaffer on Unsplash

Mama is boos!

Mama is boos.
Heel boos. 
Niet op jou, wel heel boos en ik moet even naar boven. 

Ik loog het was geen boosheid meer. 
Het was alles verterende woede die raasde door mijn aderen.
Als een demon die me overnam. 

Ik probeerde keihard met een deur te slaan, die werkte niet mee.
G*dver

Ik stampte op de grond
Schreeuwde een oerkreet diep uit mijn bekken.
En ik beukte met alles wat ik in me had met mijn vuisten op een matras.
Tot ik niet meer kon. 
Tot ik moest huilen.
Diep huilen.
Uitgeput op die geslagen matras lag. 

Waar woede en diep verdriet 
Plaats maakten voor rust
En een diepe vermoeidheid

Met de wetenschap
There’s more to come. 

Mijn dochter was onder de indruk. 
Wauw mama, jij kan wel hard gillen en stampen zeg. 
Ja, mama heeft ook even flink op een matras geslagen. 
Oh, mama hielp dat?
Ja lieverd dat was even heel fijn. 

Ik ben heel boos op de wereld lieverd.
Boos dat ik veel van mijn werk niet mag doen nu. 
Ik vind het STOM! 
Ben je boos op de kikkerbillen mama?
Ja lieverd, op de kikkerbillen.
(Want zo noemen we de maatregelen rondom tante Corrie in dit huis tegenwoordig)

Die avond breng ik dochterlief naar bed. 
Mama? 
Ja schat. 
Ik heb een vervelend gevoel van binnen.
Wat voel je dan? 
Een gevoel in mijn buik. 
Ik hoef niet te spugen en toch voelt het een beetje zo. Ik ben niet ziek. 
Wat vervelend. Wat zou helpen?

Mama, mag ik ook op jouw matras slaan?

Nee schat we gaan nu niet meer je kamer uit. 
Zullen we wat anders doen?
Met glinsterende ogen, JA!
Ik begin op en neer te springen in haar kamer. 
Gek te dansen. 
Ze doet het met weinig overtuiging na. 
Dit helpt niet mama.

Okay. Ga maar liggen in je bed dan. 
Maar mahaaaaaaam, ik kan zo niet slaaaaahaaapen. 
Heee, houd eens op. Ik wilde nog iets anders met je proberen.
Ben je er klaar voor? 
Dochter knikt. 
Ga maar met je armen en je benen slaan op je matras terwijl je ligt. 
Heeeeeel hard, zo hard als je kan. 
Mijn dochter gaat los. Mept als een malle. 
En ze begint later heerlijk te giechelen. 
“Mama, dit is leuk!!!!” 

Ze gaat door tot ze moe is. 
En? Helpt dit lieverd?
Ja mama, ik ben alleen wel heel druk ook nu. 
Met een glimlach strijk ik met mijn handen over haar hoofd, over haar lijf. 
Mama, dit helpt niet. 
(Al gapend… yup ook mijn zesjarige is een lekkere tijdrekker…)

O echt? 

Ik begin haar te kriebelen door haar haren. 
Jaaa mama, dit is fijn.
Goed zo.
En nou lekker slapen he?! 
Kus, kroel.
Licht uit…

Mama….. ik moet weer naar het toilet. 
Ga je mee?

Foto: Andrey Zvyagintsev via Unsplash

Wie denk je wel niet wie je bent!

Wie denk je wel niet wie je bent!

Ook al wordt dit meestal vol frustratie , ongeloof of boosheid geroepen wanneer iemand zich gedraagt op een manier die de ander niet oké vindt: in essentie is het een hele interessante vraag.

Want ja wie denk jij eigenlijk te zijn? Want hetgeen je denkt te zijn, zo gedraag je je ook. Ik gebruik de oneliner: “100% jezelf zijn” best vaak. Maar die bedoel ik wellicht anders dan je denkt. Het laatste wat ik namelijk aan wil moedigen is, 100% zijn wie je DENKT te zijn.

Wie je denkt te zijn is namelijk verre van wie je daadwerkelijk bent. Je zelfbeeld is ontstaan aan de hand van je opvoeding, wat je hebt ervaren, welk gedrag je hebt geobserveerd, hoe er op je gereageerd is en wat er herhaaldelijk tegen je is gezegd. Wat je bent gaan geloven over jezelf. Dit alles bij elkaar is als het ware het programma geworden waar jij “op draait”.

Wie je werkelijk bent ligt buiten die lagen van programmering. Met een ongelofelijk potentieel. Met jouw authentieke geluid, talenten en energie. Je BENT letterlijk potentieel.

Dus wie je denk je wel niet dat je bent?

Het zou vanaf vandaag zomaar kunnen veranderen.

Beeld: Fakurian Design via Unsplash

De ruimte die NEE geeft

Je kon vorige keer een blog lezen over JA zeggen tegen jezelf. Aan JA zeggen is onlosmakelijk “nee-zeggen” verbonden. Want overal ja tegen zeggen is een recept voor ellende. Bij Ja zeggen mag je dus echt voelen of iets voor jou is en dus onderscheiden. En daarnaast: Om ja te kunnen zeggen tegen jezelf, heb je ook nodig dat je bewust NEE zegt tegen wat jou niet dient.

Het is goed mogelijk dat er heel veel is waar jij intrinsiek blij van wordt. Zeker als je een brede interesse hebt. Dat is op zichzelfstaand een prachtig iets, maar het kan evenzogoed een valkuil worden. Want als je ALLES wil doen, dan loop je op een gegeven moment achter je eigen staart aan te rennen. En is hetgeen wat jou potentieel zo heerlijk kan voeden iets geworden wat je uitput. En yup deze valkuil is voor mij een herkenbare ;-). Ik mag in het moment echt voelen of iets in het moment ook echt voedend is voor me. Anders ga ik als een kip zonder kop dingen doend door het leven.

Als het gaat om NEE zeggen tegen wat je niet dient, dan kun je denken aan: Als jij weet dat je heel blij wordt van elke dag buiten zijn en je bent ‘s avonds nog niet buiten geweest, dan sta je voor een keuze. Voel je dat naar buiten gaan voedend is voor je? Dan betekent dat wellicht NEE zeggen tegen op de bank hangen en Netflix kijken.

Wil je graag mediteren en doe je dat het liefst ‘s morgens? Dan betekent dat NEE zeggen tegen nog even langer doorslapen maar het ook daadwerkelijk doen voor je de rest van je dag in gaat.
Als je slaap belangrijk voor je is, kan het een goed idee zijn om tot een uur voor je gaat slapen, niet meer op schermen te kijken zoals je telefoon of de televisie. Om de input te verminderen en dus in te zetten op meer rust in je hoofd.

Heb je echt tijd nodig voor jezelf en vraagt een ander iets voor je te doen. Hoe zorgzaam je ook bent, het betekent dat je NEE mag zeggen tegen de ander. En daarmee JA tegen jezelf. En stiekem… ook tegen de ander. Want eerlijk? Iemand die goed voor zichzelf zorgt, vaak genoeg nee zegt (grenzen aangeven) is stiekem ook iemand die op langere termijn meer te geven heeft. EN.. door zelf vaker nee te zeggen, zou je een ander wellicht zomaar kunnen inspireren om ook goed voor zichzelf te zorgen.

EN als jij JA zegt, dan is het ook echt een JA. Vanuit je tenen.

foto: Surface via Unsplash

Zeg jij JA tegen jezelf?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: waar word jij een blij mens van? Waar gaat je hart van zingen en krijg je een glimlach van op je gezicht? Of zoals ze het in het Engels zo mooi verwoorden: “What lights you up?”

Misschien is het een makkelijke vraag voor je om te beantwoorden, maar het kan zomaar een breinbreker zijn voor je. Geen probleem. Ga vooral dingen uitproberen, doen, ervaren. En voel waar je van AAN gaat.

Als je dan eenmaal weet waar je jouw licht mee aansteekt:
Doe jij dit dan ook elke dag? Of in ieder geval regelmatig. Om jezelf te voeden, op te laden. En dan niet persé groots, maar wel consistent.

Eerlijk? Ik heb een tijd niet zo helder gehad waar ik nou echt blij van werd. Of ik wist het wel, maar vervolgens waren er altijd excuses waarom ik het niet deed. Geen tijd bijvoorbeeld of het moet wel nuttig en perfect zijn.
Het werd mij helderder toen ik de vraag “Wanneer is een dag voor jou compleet?” beantwoordde.

En misschien zit je nu te knikken als je dit leest. Herken je het. Want in de maatschappij waarin we leven staat hard werken, nuttig bezig zijn en “het goed doen” best hoog op de “wat goed is” lijst. Of het ons als mens echt dient is dan weer de vraag…

Ik denk dat dagen vol zingeving aan elkaar rijgen ons gelukkiger maakt. Mij wel in ieder geval. Zo word ik persoonlijk heel blij van elke dag een knuffel van en met iemand die me lief is. Elke dag even naar buiten. Elke dag even de stilte opzoeken om mijn eigen stem te horen. Elke dag iets kunnen schrijven, hoe klein of hoe groot ook.

Ook jij hebt elke dag de keuze. De keuze om JA te zeggen tegen jezelf.

Ja tegen voluit leven.

foto: Autumn Goodman via Unsplash

Echt jezelf zijn, vraagt de bereidheid om te sterven

Misschien heb je het wel eens gelezen. Dat om echt jezelf te zijn, om te ontwaken so to speak, dat je bereid moet zijn om te sterven voordat je dood gaat. En misschien voel je een diepe ja, misschien ook trek je eens flink je wenkbrauwen op. En beiden begrijp ik.

Ik voelde vandaag de de vraag van binnen om hier eens over te schrijven. Voor jou en net zo goed voor mij. Al schrijvende openbaart mijn waarheid zich ook meer en meer.

Bij het meerdere malen sterven in je leven wordt namelijk vaak je ego genoemd als hetgeen wat mag sterven. Het ego heeft sowieso vaak niet zo’n positief imago. En dat is eigenlijk jammer. In deze 3d wereld is je ego nou eenmaal onderdeel van je. Zoals ik het nu zie, is je ego het deel van jou wat maakt dat je de afgescheidenheid ervaart door in een lichaam te zitten. En het is je mind die je ook hele praktische dingen laat doen zoals boterhammen smeren wanneer je op weg gaat. Behoorlijk nuttig dus!

Zaak is meer om met je ego samen te werken. Want je ego wil je heel graag veilig houden en “de show runnen”. En dat is dus ook wat vaak gebeurt. Dan gaan we geloven dat we ook op andere dimensies afgescheiden en alleen zijn. En dan horen we onze innerlijke stem niet meer, vergeten we wie we daadwerkelijk zijn. En leven we totaal niet het leven wat we bedoeld zijn te leven.

Dus nee, je ego hoeft niet dood. Je ego daar mag je mee leren samenwerken. En zoals het vaak mooi gezegd wordt: Je ego mag je dienaar zijn.

Wat sterft er dan wel meerdere malen? Het idee van jezelf. Want het idee wat je hebt van jezelf, dat is een illusie. Het is slechts wat je bent gaan geloven over jezelf. Dat wat je bent gaan geloven wie je bent. Je zou kunnen zeggen: hetgeen wat je ego je ingefluisterd heeft over wie je bent.

Tot ongeveer je zevende jaar heb je geen zelfbeeld. Je bent dan nog een soort spons wat alles tot zich neemt wat anderen hem of haar vertellen. Kinderen vormen hun zelfbeeld dus naar aanleiding van wat je hen vertelt en naar aanleiding van hoe je hen behandelt of welk gedrag je aan hen voordoet.

Dus als je hoort praten over conditionering en deconditioneren dan gaat het eigenlijk over steeds de bereidheid om weer een laagje af te pellen. Een laagje wat jou niet dient, iets wat je gelooft over jezelf of over de wereld dat niet strookt met wie je je deepdown herinnert ECHT te zijn. En zo sterf je meerdere malen om jezelf te zijn. Je zelfbeeld sterft.

En precies dat is waar ik mensen bij ondersteun. Bij het sterven terwijl je leeft, bij het herinneren wie je eigenlijk bent. Bij het bewust contact voelen, zien, horen, weten, ervaren met jouw eigen GURU. Jouw higher self, je essentie. Zodat je je leven voluit gaat leven, zoals je bedoeld bent. Op jouw voorwaarden.

foto: Andreas Wagner via Unsplash

De angst voor onzekerheid

Ik had vandaag de dag voor mezelf. En er stond nogal wat op mijn to-do-list.
Zo jeukten mijn handen om te gaan tikken achter mijn laptop. Om administratie af te handelen, om een mail te sturen aan mijn klanten en om te schrijven.
Mijn innerlijke stem riep me echter om naar buiten te gaan. En ik weet inmiddels dat ik dat soort seintjes maar beter serieus kan nemen.

Dus zo gauw mijn kinderen naar opa en oma vertrokken waren, wandelde ik de natuur in. Met de wind door mijn haren. De frequentie van wat ik wilde delen al voelend, maar ook bewust dat de woorden mij nog niet gevonden hadden.

Ik kreeg een berichtje binnen van een bekende van me. En haar woorden troffen me, resoneerden. “Het is de angst voor onzekerheid….” Daar waren de woorden. De woorden waar het om ging. En wandelend in de natuur werd me dat nog duidelijker. Want daar liep ik dan. Op een glibberend, modderig pad waar ik helemaal in wegzakte en waar ik alle zeilen bij mocht zetten om niet onderuit te glijden. En toen zag ik een paar prachtige bomen rechts van mij. De mooiste kleuren en ik voelde me geroepen om daar naar toe te gaan. De zon scheen er prachtig door heen.

Mijn ziel riep me: “ga daar heen!!” En ik liep er vol nieuwsgierigheid heen. Daar kon ik veel makkelijker lopen. En ik zag wonderlijke bomen. Oud hout waar recht omhoog takken uit omhoog schoten die er nieuw en jeugdig uitzagen. De mooiste kleuren mos. De zon legde er een betoverende gloed overheen. En toch.. zo vol verwondering voelde ik ook angst toen ik me opeens bedacht dat ik in dit stuk van het natuurgebied de weg niet wist. Ik ga wel vaker van de gebaande paden af, doch dit was helemaal nieuw. Onbekend. Ik kon er niet doorheen kijken.

En toen moest ik opeens glimlachen. Moest weer denken aan de woorden: “het is de angst voor de onzekerheid…” Hier bevond ik me dan op onbekend terrein. En het leverde me zoveel verwondering op. Ik nam waar op een manier die ik op het gebaande pad niet waarnam. Dat had ik gemist als ik dit avontuur niet aangegaan was. Als ik niet “onbekend terrein” had betreden. En met die ontspanning werd mijn oog naar een bepaald punt getrokken. En ik liep die kant op. Binnen no time was ik terug op het pad wat ik kende.

Ja.. onzekerheid, het onbekende kan ontzettend angstig zijn. Dat komt vooral door onze gedachten dat we wellicht verdwalen of iets kwijtraken. Als we ons laten leiden door die angst missen we echter zoveel schoonheid, verwondering en de mogelijkheid om onze waarneming en blik te verruimen.

En let’s face it. Op het gebaande pad, kun je net zo goed keihard op je bek gaan….

© Leonie van Oost – 3 januari 2021

foto: Adrien Tutin via Unsplash

Wat is geluk?

Geluk
Wat is geluk voor jou?
Is het iets waar je naar toe werkt?
Iets waar je naar verlangt, naar streeft?

Hoe voelt geluk dan?
Kun je het vangen, kun je het aaien.
Kun je het proeven, ruiken. 

Heeft geluk regels. 
Is het verbonden aan een plek. 
Moet je er iets voor bereikt hebben?


Of is geluk hier en nu?
Geluk in het moment van ZIJN. 
Met je voeten op de grond. 
Je tenen in een stroom water, voeten bungelend over de steiger. 
Terwijl je vanmorgen lukraak kleding uit de kast graaide. 
Omdat je niet kon wachten om de zon op je huid te voelen. 
De lucht van gras en bomen op te snuiven.
En de vogels horen zingen. 
Terwijl je diep in en uit ademt en je diep gelukkig voelt. 

Kun je gelukkig zijn. 
Op de bank, met een warm dekentje over je heen.
Terwijl het buiten regent. 
Windkracht tien. 
Je een snotneus hebt en een zeer hoofd. 
Met een zacht bed in handbereik.
Waar je omhelsd kunt worden door omhullende dekens.

Kan het geluk zijn in een warm kopje koffie, met een rest schuimlaag op je lippen.
Kan het huizen in een ademhaling diep naar je buik. 
In een dikke knuffel die je deelt met een andere ziel. 

Kan je haar ervaren in de aanblik van de lucht en vliegende vogels.
In de stilte voor de storm. 
In de rust van je wezen, diep van binnen. 

Is geluk voor het grijpen en ongrijpbaar. 
Opdat wij haar zijn en ervaren. NU.
Zonder voorwaarden anders dan bereid zijn.

© Leonie van Oost – 2 januari 2022

Foto: Andrew Bui via Unsplash

Wat is waarheid

Wat is waarheid?
Het is een vraag die menigeen bezig zal houden. 
Een universele vraag die je kunt leggen op eigenlijk elk onderwerp. 

Want waar het ook over gaat, ieder zal een ander licht op het bewuste onderwerp werpen. Wat is waarheid is dan ook eigenlijk een vreemde vraag. 
Als je het mij vraagt is er geen absolute waarheid.
Is de waarheid afhankelijk vanuit welke dimensie je een kwestie beschouwt. 

Of je kijkt naar hoe iets fysiek of energetisch werkt. 
En als we het hebben over intermenselijke relaties, nemen we in dit leven, in de manifestatie van onze energie ook nog ons referentiekader mee.

Wat hebben we meegemaakt?
Hoe zijn we geconditioneerd?
Hoe hebben we geleerd om naar een bepaalde gebeurtenis te kijken. 

Welke associatie hebben we erbij.
Welke bril zijn we gewend om op te zetten? 

Dus DE  WAARHEID?
Wellicht is de vraag:Wat is MIJN waarheid interessanter.
Behapbaarder ook. 

Interessant ook om te bezien vanuit je eigen gelaagdheid. 

Hoe kijk ik naar een situatie vanuit mijn conditionering. 
Hoe kijk ik er naar als ik mijn gedachtes bezie als niet van mij ?
Hoe kijk ik ernaar vanuit verbinding met mijn hogere zelf. 

Welke waarheden leven er dan allemaal in mij?
Dan zul je ontdekken dat tegelijkertijd heel veel WAAR is voor jou. En dat het allemaal naast elkaar mag bestaan

Auteur: Leonie van Oost – 1 januari 2022