Mama is boos.
Heel boos.
Niet op jou, wel heel boos en ik moet even naar boven.
Ik loog het was geen boosheid meer.
Het was alles verterende woede die raasde door mijn aderen.
Als een demon die me overnam.
Ik probeerde keihard met een deur te slaan, die werkte niet mee.
G*dver
Ik stampte op de grond
Schreeuwde een oerkreet diep uit mijn bekken.
En ik beukte met alles wat ik in me had met mijn vuisten op een matras.
Tot ik niet meer kon.
Tot ik moest huilen.
Diep huilen.
Uitgeput op die geslagen matras lag.
Waar woede en diep verdriet
Plaats maakten voor rust
En een diepe vermoeidheid
Met de wetenschap
There’s more to come.
Mijn dochter was onder de indruk.
Wauw mama, jij kan wel hard gillen en stampen zeg.
Ja, mama heeft ook even flink op een matras geslagen.
Oh, mama hielp dat?
Ja lieverd dat was even heel fijn.
Ik ben heel boos op de wereld lieverd.
Boos dat ik veel van mijn werk niet mag doen nu.
Ik vind het STOM!
Ben je boos op de kikkerbillen mama?
Ja lieverd, op de kikkerbillen.
(Want zo noemen we de maatregelen rondom tante Corrie in dit huis tegenwoordig)
Die avond breng ik dochterlief naar bed.
Mama?
Ja schat.
Ik heb een vervelend gevoel van binnen.
Wat voel je dan?
Een gevoel in mijn buik.
Ik hoef niet te spugen en toch voelt het een beetje zo. Ik ben niet ziek.
Wat vervelend. Wat zou helpen?
Mama, mag ik ook op jouw matras slaan?
Nee schat we gaan nu niet meer je kamer uit.
Zullen we wat anders doen?
Met glinsterende ogen, JA!
Ik begin op en neer te springen in haar kamer.
Gek te dansen.
Ze doet het met weinig overtuiging na.
Dit helpt niet mama.
Okay. Ga maar liggen in je bed dan.
Maar mahaaaaaaam, ik kan zo niet slaaaaahaaapen.
Heee, houd eens op. Ik wilde nog iets anders met je proberen.
Ben je er klaar voor?
Dochter knikt.
Ga maar met je armen en je benen slaan op je matras terwijl je ligt.
Heeeeeel hard, zo hard als je kan.
Mijn dochter gaat los. Mept als een malle.
En ze begint later heerlijk te giechelen.
“Mama, dit is leuk!!!!”
Ze gaat door tot ze moe is.
En? Helpt dit lieverd?
Ja mama, ik ben alleen wel heel druk ook nu.
Met een glimlach strijk ik met mijn handen over haar hoofd, over haar lijf.
Mama, dit helpt niet.
(Al gapend… yup ook mijn zesjarige is een lekkere tijdrekker…)
O echt?
Ik begin haar te kriebelen door haar haren.
Jaaa mama, dit is fijn.
Goed zo.
En nou lekker slapen he?!
Kus, kroel.
Licht uit…
Mama….. ik moet weer naar het toilet.
Ga je mee?
Foto: Andrey Zvyagintsev via Unsplash