Categorie: spiritualiteit

Geplaatst op

Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel..

Voelen wat er te voelen valt.
Dat klinkt wellicht een beetje zijig.
En misschien ook wel als iets wat heel moeilijk is.

Want niet zelden hoor ik van mensen.
“Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel.”
En voor ze het weten zijn ze verwikkeld in een mentale analyse.

Een analyse over:
* waarom ze niet kunnen voelen
* of er iets mis is met ze

En er volgt angst. Angst om niet bij hun intuïtie te kunnen. Want ze voelen immers niets. Toch?

Hoooo stop!!

Wat als we die mentale analyse eens laten voor wat ze is?
Wat als we er geen “probleem” van maken.
Dat we volledig kunnen accepteren wat we wel of niet voelen.
Volledig accepteren dat we er geen woorden voor hebben.

Juist die analyse kan ons verder weg brengen.
Want we gaan labeltjes plakken op onszelf.
Gaan onszelf devalueren.
En blijven vast zitten in mentale constructen die al heel vaak de revue gepasseerd hebben.

Zelf zie ik een sleutel in bewust bewegen.
Een favo practice is voor mij bijvoorbeeld Yin.
Door lang in houdingen te zitten kom je weerstand tegen.
Komen emoties vanzelf boven.
En als je dan alles zonder analyse kan laten stromen is er weer ruimte.
Meer ruimte voor jou.

Door Pilates ervaar ik iedere keer weer de kracht in mijn kern.
Die kracht die altijd aanwezig is.
Die aan kracht wint door aandacht.
Door bewust te ademen.

Yang Yoga maakt dat ik mijn innerlijke kracht ervaar.
Mijn flexibiliteit om met moeilijke situaties te dealen voel.
Verwondering ervaar voor hoe ik weer tot mijn innerlijke stilte kom.

Het kwam allemaal heel natuurlijk op mijn pad.
En later kon ik woorden geven aan waarom deze practices goud bevatten.
In leren voelen.
Ze een stap zijn in bewegen naar de poort van je ziel.

Dit is waarom je wanneer je bij mij een traject afneemt,
ook toegang krijgt tot mijn online Yoga, Pilates & Yoga platform.
Als ondersteuning in al het andere werk we doen.

En dit is de reden waarom het online platform bestaat en ik Yoga en Pilates teach.
Om een ieder laagdrempelig toegang te geven tot dit goud.
Zodat je zelf op weg kunt gaan.
Op weg naar binnen.

Zonder woorden.
In beweging.
Voelen.

You are invited.

With so much love
Leonie

Foto: Photo by Daniel Schaffer on Unsplash

Geplaatst op

Echt jezelf zijn, vraagt de bereidheid om te sterven

Misschien heb je het wel eens gelezen. Dat om echt jezelf te zijn, om te ontwaken so to speak, dat je bereid moet zijn om te sterven voordat je dood gaat. En misschien voel je een diepe ja, misschien ook trek je eens flink je wenkbrauwen op. En beiden begrijp ik.

Ik voelde vandaag de de vraag van binnen om hier eens over te schrijven. Voor jou en net zo goed voor mij. Al schrijvende openbaart mijn waarheid zich ook meer en meer.

Bij het meerdere malen sterven in je leven wordt namelijk vaak je ego genoemd als hetgeen wat mag sterven. Het ego heeft sowieso vaak niet zo’n positief imago. En dat is eigenlijk jammer. In deze 3d wereld is je ego nou eenmaal onderdeel van je. Zoals ik het nu zie, is je ego het deel van jou wat maakt dat je de afgescheidenheid ervaart door in een lichaam te zitten. En het is je mind die je ook hele praktische dingen laat doen zoals boterhammen smeren wanneer je op weg gaat. Behoorlijk nuttig dus!

Zaak is meer om met je ego samen te werken. Want je ego wil je heel graag veilig houden en “de show runnen”. En dat is dus ook wat vaak gebeurt. Dan gaan we geloven dat we ook op andere dimensies afgescheiden en alleen zijn. En dan horen we onze innerlijke stem niet meer, vergeten we wie we daadwerkelijk zijn. En leven we totaal niet het leven wat we bedoeld zijn te leven.

Dus nee, je ego hoeft niet dood. Je ego daar mag je mee leren samenwerken. En zoals het vaak mooi gezegd wordt: Je ego mag je dienaar zijn.

Wat sterft er dan wel meerdere malen? Het idee van jezelf. Want het idee wat je hebt van jezelf, dat is een illusie. Het is slechts wat je bent gaan geloven over jezelf. Dat wat je bent gaan geloven wie je bent. Je zou kunnen zeggen: hetgeen wat je ego je ingefluisterd heeft over wie je bent.

Tot ongeveer je zevende jaar heb je geen zelfbeeld. Je bent dan nog een soort spons wat alles tot zich neemt wat anderen hem of haar vertellen. Kinderen vormen hun zelfbeeld dus naar aanleiding van wat je hen vertelt en naar aanleiding van hoe je hen behandelt of welk gedrag je aan hen voordoet.

Dus als je hoort praten over conditionering en deconditioneren dan gaat het eigenlijk over steeds de bereidheid om weer een laagje af te pellen. Een laagje wat jou niet dient, iets wat je gelooft over jezelf of over de wereld dat niet strookt met wie je je deepdown herinnert ECHT te zijn. En zo sterf je meerdere malen om jezelf te zijn. Je zelfbeeld sterft.

En precies dat is waar ik mensen bij ondersteun. Bij het sterven terwijl je leeft, bij het herinneren wie je eigenlijk bent. Bij het bewust contact voelen, zien, horen, weten, ervaren met jouw eigen GURU. Jouw higher self, je essentie. Zodat je je leven voluit gaat leven, zoals je bedoeld bent. Op jouw voorwaarden.

foto: Andreas Wagner via Unsplash

Geplaatst op

Vevurius, Vevurius, koning van Tenturius

Vevurius, vevurius
Koning van Tenturius

Tenturius 
Een vrij kaal schiereiland in een zee met schuim
Een landtong uitgestrekt in zee
Hard, scherp afgetekend bruin geel ten opzichte van de grijsblauwe zee
Een vuurtoren daar
Baken van licht

Maar vooral een waarschuwing voor de zeevaarders
Kom niet te dichtbij
De puntige punt van het land zal je doorboren
Een stalen neus als op de laars die Italië heet.

Vevurius lijkt een heetgebakerd mannetje
Met een zwarte snor
Mager, tanig en klein van stuk
Zo verschijnt hij af en toe
Om dan weer te verdwijnen in de misten
Als ware het een spookbeeld

Maar vooral is Vevurius een force of nature
Die Tenturius regeert
Die een ieder de stuipen op het lijf jaagt
Zodat er niets of niemand leeft

Vevurius pakt de ruimte
Verzengend
Mysterieus en onzichtbaar
Beklemmend
Heel aanwezig

Op een dag voer er een boot
Met tien opvarenden
Ze meerden aan en liepen vol verwondering dit merkwaardige eiland op.
Vevurius was woest
Buiten zinnen

Het land schudde
De zee kolkte
Striemende regen geselde de tien
Die een grot vonden

Ze maakten een vuur
Warmden de handen en één van hen pakte een gitaar
Ze zongen samen
Terwijl ze dankbaar waren voor de beschutting
En het geluk dat het regende
Zo hadden ze deze plek gevonden
Ze omarmden elkaar
Vertelden elkaar hoe ze elkaar liefhadden
En gingen vredig slapen

Vevurius was woest
Hij zinde op wraak
Hij liet het vuur in de grot heel hoog oplaaien
tot een vlammenzee met puntige tongen
De tien vluchtten uit de grot
En zagen het vuur verspreiden.
Ook uit de grot
Ze bekeken het schouwspel met de gloed van het vuur in de ogen.

Ze zeiden tegen elkaar
Wat mooi dat we dit mogen aanschouwen
Alles wat in as komt
Geeft ruimte om weer te herrijzen
En dankbaar zegenden ze de grond
Spontaan verdween het vuur en begonnen de meest prachtige planten te groeien.
Onder het liefdevolle oog van de tien

Vevurius was furieus
En liet een storm opsteken
Zo fel dat al het stof ronddwarrelde
Niets konden ze nog zien.
De tien liepen met sjaals voor de gezichten naar elkaar toe.
Ze maakten een kring en liepen allemaal naar het midden in een grote omhelzing.
Schuilden bij elkaar.

Vevurius was verbluft en razend
Wat gebeurde hier. 
Hij duwde als een onzichtbare kracht de Tien naar de boot 
Het moest nu maar eens afgelopen zijn.

Hij herrees als een grote boze man bij de oever.
Zijn ogen spuwden vuur.
Zijn lijf koud als ijs.
Hij siste als een slang dat ze nu moesten gaan.

Wat Vevurius niet aan zag komen gebeurde. 
Ontroerd liep eentje van hen naar hem toe.
Dank je wel voor de prachtige tijd hier.
De rest volgde. 
Ze omarmden Vevurius
Met tranen op hun wangen
En liefde in hun hart
Vrij van angst 

“Ik hou van je” klonk het uit tien monden
Met een groot dank je wel
Vevurius slonk en zijn hart werd warm
Hij voelde haar bonken in zijn borst
Zijn huid begon licht te geven
En hij straalde als de zon

Vevurius viel huilend op zijn knieën.
Zijn tranen werden opgenomen door de droge grond. 
Tenturius schudde en overal groeiden nu bomen, bloemen, gras en planten.

Vogels zongen, kinderen en herten dartelden door het gras.
Er klonk gezang uit vele kelen van mensen die uit het niets leken te verschijnen.
Er was weer LEVEN
Een waar paradijs.

Vevurius was vol liefde en zorgzaam voor iedereen.
De tien gingen weer aan land.
Thuis en welkom
En ze stonden Vevurius bij
Vevurius de koning van Tenturius

Ergens in de rotsen liet hij de volgende tekst uitbeitelen.
Als herinnering aan de tijd die was.

“We mogen LEVEN
In woeste zeëen
Op uitgewoond land
Met liefde in ons hart
Onvoorwaardelijk
En in dankbaarheid voor al er is
Is alles omkeerbaar
Liefde regeert 
In alle tijden
Als controledwang (angst) in het licht wordt gezet
Wordt alles vruchtbaar
Een nieuwe wereld
Is zo gemaakt
Op dat we mogen herinneren wie we werkelijk zijn”

©Leonie van Oost – 2021

OVER DE HERKOMST VAN DIT VERHAAL

Vevurius, vevurius, koning van Tenturius. Als een liedje in mijn hoofd klonk het toen ik 17 maart 2021 wakker werd. Geen idee waarom, hoezo. Ik besloot daar verder ook niet bezig te gaan. Wel schreef ik die zin op. En liet toen de tekst uit mijn vingers vloeien.

En zo transformeerde een wonderlijk zinnetje in een even wonderlijk verhaal. Het verhaal wat je net las.

With so much love,

Leonie van Oost

Photo by Almos Bechtold on Unsplash

Geplaatst op

Ga NU offline!

“Ja, ik moest toch maar eens offline gaan. Ik hang al weer veel te lang rond op insta. Maar eh ja, ik kom hier vaak voor inspiratie.”

Ik snap haar. Ik heb mezelf dit ook zo vaak wijsgemaakt. 

Uren en uren online rondgehangen.

En ja ik ontving heus inspiratie. Alleen ik kon er uiteindelijk vaak niets mee. Want het was niet voor mij. Het resulteerde vooral in een druk hoofd. Herkenbaar voor je? 

Human Design maakte voor mij inzichtelijk dat mijn open kruin al die input heerlijk vindt. En dat juist regelmatig die input vermijden heel prettig is. Om gewoon weer rust te hebben in dat hoofd. Want het is best wel een overload om continu te willen reageren. En rust geeft ruimte om achterover te leunen en vanzelf te  voelen wat voor mij is en wat niet. Niet voor niets ontvang je de meest briljante ideeën juist als je ontspant.

Want inspiratie is overal. In een wandeling in de natuur. In een gesprek met vriendinnen. Een toevallige voorbijganger die een telefoongesprek voert en waar je flarden van opvangt. Een boek.

But choose wisely wat je consumeert.

Ook de chinese geneeskunde zegt iets boeiends over online zijn. Je ogen worden hiermee belast en je moet continu kiezen. Waar klik ik op, waarop niet. Ongemerkt he, maar steeds kiezen dus. 

Vanuit de westerse geneeskunde weten we al dat je ogen baat hebben bij ver zien. En dat veel lezen en dingen van dichtbij bekijken een grote aanslag is op je ogen. Daarom is buiten zijn en daar spelen en wandelen ook zo goed voor je.

Bottom line: ga eens wat vaker offline

Dat levert je veel op. Namelijk:

-meer rust in je hoofd

-minder keuzestress

-gezondere ogen

-en als je dan ook naar buiten gaat, meer vitamine D en dat is weer goed voor je immuunsysteem

With love,

Leonie

Photo by Drew Graham on Unsplash

Geplaatst op

Wat mij wakker maakte…

Ik was al vroeg wakker vanmorgen. En het werd me na een tijdje wel duidelijk dat de slaap me niet meer ging vinden als ik mijn inspiratie niet even zou laten stromen. 

Dus hier zit ik op een hele vroege zondagmorgen een blog te tikken… 

Morgen is een bijzondere dag. Want het is niet zomaar een maandag. Morgen is het midwinter of Yule zoals het vroeger ook vaak aangeduid werd. Het is het begin van weer kortere nachten en langere dagen.
En ook laat de naam je iets anders vermoeden: het is niet het midden van de winter, maar officieel het begin. 
Er wordt gedacht dat de lichtjes die zo bij deze tijd horen een aanmoediging zijn voor de zon om weer te gaan schijnen. 

Ik wil je vooral aanmoedigen om je eigen licht te laten schijnen en naar binnen te gaan. Trouw te zijn aan jezelf. Jezelf te voeden met wat je nodig hebt. 
Vanuit de Chinese geneeskunde bezien is de winter bij uitstek de tijd om naar binnen te keren en ruimte te maken voor de groei van de lente die daarna weer aan breekt.
Houdt je energie vooral in beweging zodat je niet bevriest. En dan heb ik het niet alleen over de temperatuur, maar ook in de spreekwoordelijke zin. Want ‘bevriezen’ doen we ook van angst. 
Angst is de emotie die hoort bij het water element wat in de winter centraal staat. Water wat stroomt geeft flow en vindt haar weg zelfs door stenen heen. Bevriest het, dan kan er angst ontstaan en ook andere blokkades die onze gezondheid beïnvloeden. 

Angst hangt momenteel veel in de lucht en wordt ook enorm gevoed als je veel naar het nieuws kijkt bijvoorbeeld. We hebben tenslotte te maken met Covid en alle maatregelen. Laat je niet meesleuren in angst, daar heeft niemand wat aan. 

Zorg vooral goed voor jezelf lieve jij.

Morgen is een extra mooie dag om even echt met jezelf door te brengen. Want behalve midwinter is er kosmisch ook iets bijzonders aan de hand. Morgen staan Jupiter & Saturnus in één lijn en staan ze heel dichtbij elkaar. De laatste keer dat dit gebeurde is zo’n 400 jaar geleden. Niet zomaar iets dus. Het is niet onwaarschijnlijk dat je hier iets van gaat merken, wetende dat dit twee behoorlijk grote en krachtige planeten zijn. 

Je vindt op internet vele verhalen over 21 december 2020. Wellicht heb je er iets over gelezen. Er wordt vooral gesproken over het begin van een nieuwe tijd, De Aquariustijd. Wat dit betekent, daar zijn vele meningen over. Ook worden er op vele plekken online gezamenlijke meditaties gefaciliteerd. Zowel betaald als gratis.

Eerlijk.. ik ben vrij snel gestopt met lezen. Ik houd het graag bij mezelf. En zie het als een uitnodiging om vooral dicht bij mezelf te blijven. Goed voor mezelf te zorgen. Ik ga wandelen in de natuur. Ik ga mediteren. En ook werken, want daar word ik ook gigablij van.  

Voel vooral waar jij te toe geroepen voelt. Immers je eigen-wijsheid is immer je beste raadgever!

With so much love, 
Leonie 

Photo by Jeremy Thomason Unsplash

PS Ik duik nog even terug in bed 😉
CADEAUTJE
Ik heb in soundcloud ook een nieuwe meditatie/visualisatie voor je klaargezet. Een meditatie om in de frequentie van liefde te stappen en je licht aan te zetten.
Vond ik wel een mooie voor de maand december, wat jij?
Veel plezier ermee!
Geplaatst op

Een soulmate bestaat niet

Ik ben al vroeg wakker. Ik journal in mijn bed terwijl mijn man, mijn soulmate slapend naast me ligt. Anderhalf uur later zie ik op mijn telefoon soulmate bestaat niet voorbij komen. En ik voel alleen maar: Dat klopt. Het hele concept van soulmate is excusez le mot “gelul”. Ik heb overigens niet verder gelezen wat er stond. Een lief klein meisje vroeg aandacht en dat had mijn prioriteit 😉

Het idee van je soulmate is iets wat in menig romantische film terugkomt. En ik vertrouw er zomaar op dat je mogelijk wanhopig hebt gedacht: hoe vind ik mijn soulmate ooit?
Iedere keer weer een date of relatie die op niets uitloopt. Terwijl je misschien wel dacht: dit is echt mijn soulmate. Ik vraag me zelfs af of het hele idee van een soulmate vinden de lat niet alleen maar veel te hoog legt. En of het het gevoel van verwijdering, afgescheidenheid niet alleen maar vergroot. Waardoor we onze ziel niet meer horen en ons ego vooral aan het woord gaat zijn. En laat die nou een hele andere partner uitkiezen voor je! Uiteindelijk denk ik dat het concept soulmate dan ook echt door de mens bedacht is en dat het feitelijk niet bestaat.

Want uiteindelijk zijn wij allemaal zielen, bewustzijn die onszelf ervaren. In een lichaam, ons feedbacksysteem en het voertuig wat we hebben om ons voort te bewegen op deze aarde. We zijn als zielen allemaal afkomstig uit één bron. De afgescheidenheid die we ervaren in de 3d realiteit op aarde is eigenlijk gewoon illusie. En daar past het concept van een soulmate, een puzzelstukje wat jou compleet maakt natuurlijk prima bij. Maar uiteindelijk zijn we allemaal verbonden. Zijn we allemaal een ziel en allemaal met elkaar verbonden. Dus grappig genoeg allemaal zielsverbonden. Soulmates zo je wilt. 😉

Zo lekker hè? Dat maakt een leuke partner vinden al een stuk makkelijker toch? Uiteindelijk gaat het er volgens mij vooral om: kun jij jezelf bij je partner ervaren op een manier die juist voelt? Voedt de relatie je ziel of je ego? Word je er een beter mens van (en ja dat is soms ook niet comfortabel) of is het een mooi plaatje om naar te kijken?

Photo by Darius Basharon Unsplash

Ondersteund door WordPress