Het voelen van de grenzen van je lichaam is vaak niet altijd even eenvoudig. Zeker niet als je op een gegeven moment de signalen van je lichaam bent gaan onderdrukken. En de kans is groot dat dat bij jou ook het geval is. Lees verder “De signalen en grenzen van je lijf voelen”
De verschillen in ademhaling bij Yoga & Pilates
De adem neemt in Yoga en in Pilates een belangrijke plek in.
Er zijn overeenkomsten tussen deze twee bewegingsvormen, maar ook zeker verschillen. En zo ook met de adem. Lees verder “De verschillen in ademhaling bij Yoga & Pilates”
Van wandelend hoofd naar STAAN als een huis
Het leven leidt je tot je bestemming. Daar geloof ik heilig in. Haha ook al zijn er momenten dat ik denk “SERIOUSLY??!!!”
Hoe dan ook, ik neem je vandaag mee in een stukje van mijn reis naar nu.
Ik kwam thuis van mijn werk in de hulpverlening.
Met een bijzonder slecht humeur. Ik baalde van mezelf, van het leven en van mijn werk. Ik liep resoluut naar de prullenbak en deponeerde er mijn laatste sigaretten in.
Het was klaar! Ik wist dan misschien niet wat ik wilde, maar dit wilde ik in ieder geval NIET. Lees verder “Van wandelend hoofd naar STAAN als een huis”
Wat kinderen ons kunnen leren over creativiteit
Kinderen kunnen ons onwijs veel leren over ontspanning. Waarom? Omdat ze heel erg in het NU zijn en nog met veel verwondering de wereld ontdekken. Natuurlijk hebben wij verantwoordelijkheden en hebben we dingen te plannen. Toch kan in het NU vertoeven en ons verwonderen enorm helpen om ons te helpen ontspannen. EN onze creativiteit weer tot leven te brengen. Lees verder “Wat kinderen ons kunnen leren over creativiteit”
WIl je meer afleiding, of ga je nu eindelijk eens naar jezelf luisteren?
Je loopt steeds weer aan tegen een probleem. Wat je vervolgens doet? Je googlet. Luistert een shitload aan podcasts. Leest nog eens een zelfhulpboek met 10 stappen om…
En hee ik zeg niet dat dit je niks zal brengen. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat het je veel inzichten kan geven. En soms ook compassie naar jezelf omdat je dingen beter gaat begrijpen.
Maar hee ik gun je zoveel meer!
Lees verder “WIl je meer afleiding, of ga je nu eindelijk eens naar jezelf luisteren?”
Vooroverbuigen in Yin met zorg voor zere schouders en nek
Bij Yin yoga voorover buigen in bijvoorbeeld rupshouding kan heel vervelend zijn als je veel last hebt van je nek en schouders.
Je gaat je dan als het ware van binnen wapenen. Dat is zonde, want ook in deze houding kun je uitnodigen tot verzachting en ruimte. Dat de schouders en nek daarin mee kunnen doen. Lees verder “Vooroverbuigen in Yin met zorg voor zere schouders en nek”
Wat als ik opeens moet huilen tijdens yoga of pilates?
Het kan zo maar gebeuren dat je tijdens je practice opeens tranen voelt opkomen.
Het eerste wat vaak gebeurt, is dat je gaat denken: “huh? Hoe kan dat nou? Ik was toch helemaal niet verdrietig?” En zo verder. Je hoofd gaat er proberen een verhaal van te maken.
Ik nodig je uit om daar uit te blijven. Om simpelweg de sensatie van de emotie te voelen. De tranen. Waar je verder sensaties voelt in je lijf. Uiteindelijk is het energie die wil stromen. Emotie die gevoeld wil worden. Lees verder “Wat als ik opeens moet huilen tijdens yoga of pilates?”
Waarom Yin Yoga zoveel voor mij betekent – a love story
Ik lag in een volle zaal om deel te nemen aan een yin yoga les. Eerlijk? Het voelde al niet helemaal oké om hier te zijn, de groep en de teacher resoneerden gewoon niet. Doch ik besloot het een kans te geven.
Ik lag in een houding en de teacher kwam langs. Ze duwde me dieper in de houding. Alles in mijn lijf schreeuwde “NEE”. Ik vertelde de teacher ook dat het niet okay was voor me.
Kon ik fysiek dieper in de houding? Zeker! Echter ik heb te maken met hypermobiliteit, dus ik weet dat ik niet tot mijn maximale capaciteit moet gaan. Dat bezuur ik later. Als er meer opening nodig is, zak ik vanzelf dieper. Voor mij ook de essentie van yin. Niet forceren, maar toestaan.
Jaren later kwam ik bij een andere teacher op een andere plek. Dat is waar mijn lovestory met Yin yoga begon. Waar ik thuiskwam in deze prachtige yogavorm.
Ik was in die periode ongelofelijk moe. Ik was net moeder van twee. Gaf nog borstvoeding en al mijn nachten waren doorbroken. Tijdens yin viel ik (zelfs in houdingen) regelmatig in slaap. Totale overgave. De spanning die uit mijn lijf stroomde.
En in andere houdingen kon ik zijn met de weerstand. Mijn grens opzoeken zonder dat de teacher me forceerde verder te gaan. Juìst niet.
Beide ervaringen zijn van groot belang geweest. Beiden neem ik mee in hoe ik teach.
Ik vind het belangrijk dat je je welkom voelt. Is dat niet zo, dan is het ook oké. Met liefde geef ik je andere adressen door. Een klik is belangrijk.
Ik hoop dat jij de veiligheid in jezelf mag vinden als je bij me op de mat stapt. Dat je “thuis mag komen”. Precies zoals je bent.
Wil je bij mij op dat mat stappen? Neem dan gerust contact met me op via leonie@samenraken.nl
Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel..
Voelen wat er te voelen valt.
Dat klinkt wellicht een beetje zijig.
En misschien ook wel als iets wat heel moeilijk is.
Want niet zelden hoor ik van mensen.
“Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel.”
En voor ze het weten zijn ze verwikkeld in een mentale analyse.
Een analyse over:
* waarom ze niet kunnen voelen
* of er iets mis is met ze
En er volgt angst. Angst om niet bij hun intuïtie te kunnen. Want ze voelen immers niets. Toch?
Hoooo stop!!
Wat als we die mentale analyse eens laten voor wat ze is?
Wat als we er geen “probleem” van maken.
Dat we volledig kunnen accepteren wat we wel of niet voelen.
Volledig accepteren dat we er geen woorden voor hebben.
Juist die analyse kan ons verder weg brengen.
Want we gaan labeltjes plakken op onszelf.
Gaan onszelf devalueren.
En blijven vast zitten in mentale constructen die al heel vaak de revue gepasseerd hebben.
Zelf zie ik een sleutel in bewust bewegen.
Een favo practice is voor mij bijvoorbeeld Yin.
Door lang in houdingen te zitten kom je weerstand tegen.
Komen emoties vanzelf boven.
En als je dan alles zonder analyse kan laten stromen is er weer ruimte.
Meer ruimte voor jou.
Door Pilates ervaar ik iedere keer weer de kracht in mijn kern.
Die kracht die altijd aanwezig is.
Die aan kracht wint door aandacht.
Door bewust te ademen.
Yang Yoga maakt dat ik mijn innerlijke kracht ervaar.
Mijn flexibiliteit om met moeilijke situaties te dealen voel.
Verwondering ervaar voor hoe ik weer tot mijn innerlijke stilte kom.
Het kwam allemaal heel natuurlijk op mijn pad.
En later kon ik woorden geven aan waarom deze practices goud bevatten.
In leren voelen.
Ze een stap zijn in bewegen naar de poort van je ziel.
Dit is waarom je wanneer je bij mij een traject afneemt,
ook toegang krijgt tot mijn online Yoga, Pilates & Yoga platform.
Als ondersteuning in al het andere werk we doen.
En dit is de reden waarom het online platform bestaat en ik Yoga en Pilates teach.
Om een ieder laagdrempelig toegang te geven tot dit goud.
Zodat je zelf op weg kunt gaan.
Op weg naar binnen.
Zonder woorden.
In beweging.
Voelen.
You are invited.
With so much love
Leonie
Foto: Photo by Daniel Schaffer on Unsplash
Van consumptiemaatschappij naar “Wij-zijn-vrij-maatschappij”
Hoe we Covid-19 ook als kans kunnen zien
Het virus Covid-19 geeft veel leed. Want ja, er worden mensen ziek en ook overlijden er mensen. Mensen die wel of niet door Covid-19 heengegaan zijn en van wie in kleine kring afscheid genomen wordt. Alle creativiteit van live streams ten spijt: het is anders. De zorg is overbelast. Er is angst, angst om ziek te worden, angst voor de toekomst, angst over financiën, angst over levensonderhoud, angst vanwege complottheorieën en angst over het in elkaar storten van de economie.
Naast angst is er verdriet. Verdriet over mensen in de gehandicaptenzorg en ouderen die geïsoleerder zijn dan ooit in het “nieuwe normaal” zoals men de 1,5 meter samenleving pleegt te noemen. Mensen met psychische problematiek staan onder druk en er is verwarring bij kinderen, bij jongeren en ja eigenlijk bij iedereen. Want we hebben dit nooit eerder meegemaakt.
Het surrealisme van de 1,5 meter samenleving, dat knuffelen niet meer gewoon is. Al zegt je onderbuikgevoel mogelijk iets heel anders over deze maatregel. Want aanraken is ook gewoon een basisbehoefte. Immuunsystemen verzwakken door het gemis, door niet of weinig aangeraakt worden, minder buitenlucht & beweging. En het is de vraag of iedereen nog de mogelijkheid of discipline heeft in deze tijd om gezond te eten.
Zoals de titel van dit schrijven al deed vermoeden: het is ook een enorme kans! Een kans om de wereld waarin we leven te herzien. Om wakker te worden en om in actie te komen. Want het is natuurlijk verleidelijk om in angst en boosheid te blijven hangen, verdrietig te zijn. Deze gevoelens zijn onderdeel van het proces van rouw. Rouw ja! We zijn niet alleen afscheid van mensen aan het nemen, maar wat mij betreft ook van een wereld zoals we die kenden. En daar hoort ongeloof, boosheid & verdriet allemaal bij.
Wellicht ben je boos vanwege de maatregelen of heb je allerlei complottheorieën gehoord die je in verwarring brengen. Complottheorieën die hoe bizar ze ook klinken zomaar waar zouden kunnen zijn. Als je het mij vraagt maakt het eigenlijk geen fluit uit of het waar is of niet. We kunnen de realiteit niet controleren, hoe bizar ook: we zijn precies waar we moeten zijn. En het is belangrijker dan ooit om te beseffen dat we ALTIJD een keuze hebben. Uiteindelijk gaat het erom om allemaal te kiezen in welke wereld we willen leven. En wat we nu gaan doen om die wereld te creëren. Want creators zijn we allemaal.
We kunnen stellen dat de economie zoals we hem kennen niet erg stabiel is. Ze is gebaseerd op altijd meer-meer-meer of wat ik ook wel het “rupsje-nooit-genoegprincipe” noem. Vreemd, want met logisch verstand kunnen we ook beredeneren dan altijd meer-meer een keer stopt. Want hoeveel kunnen we nou helemaal consumeren? En dat is wat we nu ook mogen ervaren in deze tijd. We hebben eigenlijk niet zoveel nodig. Wees eerlijk, wat mis jij nu het meest? Is dat meer materie of verbinding met anderen zonder 1,5 meter er tussen?
Uiteraard willen we graag kunnen eten en ons huis betalen. Er wordt in vele wandelgangen al jaren gesproken over het basisinkomen. Wat een enorme kans om dit nu breed in te voeren en het experiment aan te gaan! We zien al enorme creativiteit bij mensen nu om van alles voor elkaar te doen, voor elkaar te zorgen. Omdat we sociale wezens zijn. Zou dat verdwijnen als er minder stress om inkomen is? Ik denk zomaar van niet. Want we zullen altijd willen creëeren, omdat dat onze natuur is. Het is een stap van controle naar of niemand ten onrechte iets ontvangt naar vertrouwen. Want iedereen mag dit inkomen ontvangen. En wie het niet nodig heeft en af wil staan, laten we daar een mooie bestemming voor vinden. Bijvoorbeeld bijdragen aan verduurzamen van de huizen waarin we wonen.
De gezondheidszorg staat onder enorme druk. Een mooie kans om het zorgstelsel te herzien. Kritisch kijken of marktwerking & zorg wel echt bij elkaar passen. Het is toch bizar. De druk op de Westerse medische zorg is groot. Terwijl de complementaire zorg werkeloos thuis zit. Uitgeschakeld, terwijl ze juist nu zoveel kunnen betekenen. Maar het mag niet. En dat is een gemiste kans en gebrek aan balans! Hoeveel kunnen alle vormen van zorg te samen wel niet betekenen?
Ook kunnen we zelf veel doen. Want waarom zouden we onze gezondheid volledig in handen leggen van een arts? Blind medicatie en pijnstillers slikken inclusief bijwerkingen. De farmacie heeft niet voor niets zoveel macht. De consument geeft haar die door klakkeloos medicatie & injecties te consumeren. Zonder ons af te vragen of die interventies wel echt werken en of het niet op een minder invasieve manier kan. Een injectie, een vaccinatie, medicatie nemen. Het zijn allemaal medische handelingen. En nog steeds wordt zoveel medicatie slechts op mannen getest en toch ook door vrouwen gebruikt. Terwijl een vrouwenlichaam met al haar hormonen aantoonbaar anders werkt.
Er is zoveel wat we zelf kunnen doen! Niet kiezen voor de quick fix, maar verantwoordelijkheid nemen voor onze gezondheid. Door gezonde voeding, bewegen, stress verminderen, knuffelen, mediteren, je purpose leven en luisteren naar je intuïtie in plaats van altijd je hoofd de baas te laten zijn. Door te genieten en te leven vanuit liefde in plaats van angst. Ons immuunsysteem te versterken van binnenuit.
Voedsel is beschikbaar, daar hoeven we in Nederland echt niet bang voor te zijn. En toch ontstond er angst, werd er gehamsterd. Bijzonder dat we onze voedselvoorziening volledig hebben overgedragen aan ‘de supermarkt’. Zelf kunnen we ook voedsel verbouwen in onze tuin, op ons balkon. Weer voeling krijgen met de natuur en iets van voedsel voor handen hebben. Onze band met de natuur die ons voedt versterken.
Nu we elkaar niet mogen knuffelen, elkaar beperkt zien waarderen we verbinding en ECHT contact des te meer. Laten we dat vooral niet vergeten! Maanden geleden konden we zonder problemen uit eten gaan. Ik heb het zo vaak gezien. Twee mensen aan één tafel die de hele avond naar hun telefoon of Ipad staarden. Elkaar geen blik waardig gunden. Ik hoop dat dit nu verleden tijd is. Dat we elkaar kunnen zien & aanraken niet meer als vanzelfsprekend zien, maar als iets machtigs moois. Iets wat ons mensZIJN verrijkt.
Complottheorieën zijn van alle tijden. Momenteel gaan ze veelal over 5G. En of ze waar zijn? Het maakt eigenlijk niet uit. 5G is ook een uiting van meer-meer-meer. Gaan we voor consumptie of voor de kracht van WIJ. 3G werkte prima. Of 5G echt volop ingevoerd wordt, daar hebben we zelf een stem in. Want als we er geen gebruik van maken verdwijnt het. Het is de macht die de consument heeft. Is je al opgevallen hoeveel meer biologische producten er te koop zijn. Producten zonder gluten, plantaardige melk enzovoorts. Hoe komt dat? Door de vraag van de consument. Als we simpelweg niet weer een nieuwe mobiele telefoon kopen terwijl de oude nog prima was gaan we niet in die gekte mee. Opnieuw: we hebben een keuze!
Als je nu buiten komt merk je het gelijk. Veel minder luchtvervuiling, veel minder geluid. Ongelofelijk wat de aarde doet in zo’n korte tijd, de veerkracht. De aarde is echt aan een reset bezig. En dat geeft te denken. Want vervuiling is al jaren een probleem. Alleen reageren we en masse als struisvogels. Het is niet te laat. We kunnen allemaal zoveel doen! Ter inspiratie noem ik hier een paar voorbeelden:
- gooi geen afval weg in de natuur en daar waar je afval ziet liggen, raap het op en gooi het in de vuilnisbak
- neem geen plastic tasjes aan en koop geen plastic flessen die je na 1x weg moet gooien
- scheid je afval
- werk vaker vanuit huis
- eet minder of geen vlees
- kies zoveel mogelijk voor de fiets of loop waar mogelijk
- koop lokale producten
- gebruik milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen (ecolabel) en wasmiddel. Serieus op zoveel producten staat letterlijk: schadelijk voor het oppervlaktewater. Waarom vinden we dat oké? Waarom gebruiken we dat?
- beperk vliegen
- ruil kleding met anderen als je op je kleding uitgekeken bent
- koop tweedehandskleding of kleding van duurzame materialen
- geef te kleine (baby of kinder)kleding aan Stichting Babyspullen of een ander gezin met jongere kinderen
- investeer in duurzame alternatieven voor vervoer
- als je een tuin hebt, neem een regenton en zorg voor gras in je tuin
- verduurzaam je huis waar het kan
- wees bewust van wat je op je huid gebruikt
- lever oude medicatie altijd in bij de apotheek
- lever chemische spullen in waar het hoort
Nu kun je denken. Ja…. Maar wat kan ik in mijn eentje nou veranderen? Ja.. we hebben te maken met individualisering van de maatschappij. Covid-19 crisis is een uitgelezen kans om weer samen te raken. We zijn niet alleen. We zijn allemaal verbonden, alleen beseffen we dat niet allemaal. Daar is verdieping in spiritualiteit enorm nuttig. Want als we echt in contact met onszelf leven, WETEN we dat we niet alleen zijn. En dat met elke actie die jij onderneemt je invloed hebt op het geheel. Hoe klein ook! Deel vooral wat je doet, inspireer anderen. Organiseer dingen om samen te doen. Dat creëert een ripple die groter mag worden. Ik deel mijn gedachten hier ook in de hoop dat het anderen inspireert en aan het denken zet. Dat het bewustZIJN aanwakkeren mag.
Want we hoeven mijns inziens niet lijdzaam te wachten tot bijvoorbeeld de overheid ‘iets doet’. We kunnen zelf zoveel! Onze overheid is tenslotte de vertegenwoordiging van het volk. Gekozen door het volk. Dus laten we vooral onze stem laten horen, dan weet de overheid ook HOE ze ons moeten vertegenwoordigen. Dit is niet het moment van pessimisme en sceptisch zijn. Dit is het moment om je stem te laten horen.
Willen we verder in meer-meer-meer? Of leren we van de aarde. De aarde die ons laat zien dat ze heel goed voor zichzelf kan zorgen.
Houden we de waardering die we nu voelen voor ECHT contact vast. En gaan we met veel liefde en creativiteit de wereld een NOG mooiere plek maken?
We zijn zo vrij als we onszelf toestaan te zijn. WIJ ZIJN VRIJ. Altijd.
©Leonie van Oost
26-04-2020 t/m 29-04-2020
