Come as you are
Ik ben zelf een hooggevoelige vrouw die een aantal jaren geleden totaal verliefd werd op Yin Yoga. Ik was voor de tweede keer bevallen en totaal uitgeput. Ik kon me niet meer zo goed ontspannen door het vele AAN staan en het vele slaapgebrek. En ook al was de les redelijk laat in de avond: ik ging er zeer trouw naar toe. Waarom? Omdat het me zo waanzinnig veel opleverde. Lees verder “Wat Yin Yoga hoogsensitieve vrouwen oplevert”
Het kan zo maar gebeuren dat je tijdens je practice opeens tranen voelt opkomen.
Het eerste wat vaak gebeurt, is dat je gaat denken: “huh? Hoe kan dat nou? Ik was toch helemaal niet verdrietig?” En zo verder. Je hoofd gaat er proberen een verhaal van te maken.
Ik nodig je uit om daar uit te blijven. Om simpelweg de sensatie van de emotie te voelen. De tranen. Waar je verder sensaties voelt in je lijf. Uiteindelijk is het energie die wil stromen. Emotie die gevoeld wil worden. Lees verder “Wat als ik opeens moet huilen tijdens yoga of pilates?”
Voelen wat er te voelen valt.
Dat klinkt wellicht een beetje zijig.
En misschien ook wel als iets wat heel moeilijk is.
Want niet zelden hoor ik van mensen.
“Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel.”
En voor ze het weten zijn ze verwikkeld in een mentale analyse.
Een analyse over:
* waarom ze niet kunnen voelen
* of er iets mis is met ze
En er volgt angst. Angst om niet bij hun intuïtie te kunnen. Want ze voelen immers niets. Toch?
Hoooo stop!!
Wat als we die mentale analyse eens laten voor wat ze is?
Wat als we er geen “probleem” van maken.
Dat we volledig kunnen accepteren wat we wel of niet voelen.
Volledig accepteren dat we er geen woorden voor hebben.
Juist die analyse kan ons verder weg brengen.
Want we gaan labeltjes plakken op onszelf.
Gaan onszelf devalueren.
En blijven vast zitten in mentale constructen die al heel vaak de revue gepasseerd hebben.
Zelf zie ik een sleutel in bewust bewegen.
Een favo practice is voor mij bijvoorbeeld Yin.
Door lang in houdingen te zitten kom je weerstand tegen.
Komen emoties vanzelf boven.
En als je dan alles zonder analyse kan laten stromen is er weer ruimte.
Meer ruimte voor jou.
Door Pilates ervaar ik iedere keer weer de kracht in mijn kern.
Die kracht die altijd aanwezig is.
Die aan kracht wint door aandacht.
Door bewust te ademen.
Yang Yoga maakt dat ik mijn innerlijke kracht ervaar.
Mijn flexibiliteit om met moeilijke situaties te dealen voel.
Verwondering ervaar voor hoe ik weer tot mijn innerlijke stilte kom.
Het kwam allemaal heel natuurlijk op mijn pad.
En later kon ik woorden geven aan waarom deze practices goud bevatten.
In leren voelen.
Ze een stap zijn in bewegen naar de poort van je ziel.
Dit is waarom je wanneer je bij mij een traject afneemt,
ook toegang krijgt tot mijn online Yoga, Pilates & Yoga platform.
Als ondersteuning in al het andere werk we doen.
En dit is de reden waarom het online platform bestaat en ik Yoga en Pilates teach.
Om een ieder laagdrempelig toegang te geven tot dit goud.
Zodat je zelf op weg kunt gaan.
Op weg naar binnen.
Zonder woorden.
In beweging.
Voelen.
You are invited.
With so much love
Leonie
Foto: Photo by Daniel Schaffer on Unsplash
Mama is boos.
Heel boos.
Niet op jou, wel heel boos en ik moet even naar boven.
Ik loog het was geen boosheid meer.
Het was alles verterende woede die raasde door mijn aderen.
Als een demon die me overnam.
Ik probeerde keihard met een deur te slaan, die werkte niet mee.
G*dver
Ik stampte op de grond
Schreeuwde een oerkreet diep uit mijn bekken.
En ik beukte met alles wat ik in me had met mijn vuisten op een matras.
Tot ik niet meer kon.
Tot ik moest huilen.
Diep huilen.
Uitgeput op die geslagen matras lag.
Waar woede en diep verdriet
Plaats maakten voor rust
En een diepe vermoeidheid
Met de wetenschap
There’s more to come.
Mijn dochter was onder de indruk.
Wauw mama, jij kan wel hard gillen en stampen zeg.
Ja, mama heeft ook even flink op een matras geslagen.
Oh, mama hielp dat?
Ja lieverd dat was even heel fijn.
Ik ben heel boos op de wereld lieverd.
Boos dat ik veel van mijn werk niet mag doen nu.
Ik vind het STOM!
Ben je boos op de kikkerbillen mama?
Ja lieverd, op de kikkerbillen.
(Want zo noemen we de maatregelen rondom tante Corrie in dit huis tegenwoordig)
Die avond breng ik dochterlief naar bed.
Mama?
Ja schat.
Ik heb een vervelend gevoel van binnen.
Wat voel je dan?
Een gevoel in mijn buik.
Ik hoef niet te spugen en toch voelt het een beetje zo. Ik ben niet ziek.
Wat vervelend. Wat zou helpen?
Mama, mag ik ook op jouw matras slaan?
Nee schat we gaan nu niet meer je kamer uit.
Zullen we wat anders doen?
Met glinsterende ogen, JA!
Ik begin op en neer te springen in haar kamer.
Gek te dansen.
Ze doet het met weinig overtuiging na.
Dit helpt niet mama.
Okay. Ga maar liggen in je bed dan.
Maar mahaaaaaaam, ik kan zo niet slaaaaahaaapen.
Heee, houd eens op. Ik wilde nog iets anders met je proberen.
Ben je er klaar voor?
Dochter knikt.
Ga maar met je armen en je benen slaan op je matras terwijl je ligt.
Heeeeeel hard, zo hard als je kan.
Mijn dochter gaat los. Mept als een malle.
En ze begint later heerlijk te giechelen.
“Mama, dit is leuk!!!!”
Ze gaat door tot ze moe is.
En? Helpt dit lieverd?
Ja mama, ik ben alleen wel heel druk ook nu.
Met een glimlach strijk ik met mijn handen over haar hoofd, over haar lijf.
Mama, dit helpt niet.
(Al gapend… yup ook mijn zesjarige is een lekkere tijdrekker…)
O echt?
Ik begin haar te kriebelen door haar haren.
Jaaa mama, dit is fijn.
Goed zo.
En nou lekker slapen he?!
Kus, kroel.
Licht uit…
Mama….. ik moet weer naar het toilet.
Ga je mee?
Foto: Andrey Zvyagintsev via Unsplash
Wat is waarheid?
Het is een vraag die menigeen bezig zal houden.
Een universele vraag die je kunt leggen op eigenlijk elk onderwerp.
Want waar het ook over gaat, ieder zal een ander licht op het bewuste onderwerp werpen. Wat is waarheid is dan ook eigenlijk een vreemde vraag.
Als je het mij vraagt is er geen absolute waarheid.
Is de waarheid afhankelijk vanuit welke dimensie je een kwestie beschouwt.
Of je kijkt naar hoe iets fysiek of energetisch werkt.
En als we het hebben over intermenselijke relaties, nemen we in dit leven, in de manifestatie van onze energie ook nog ons referentiekader mee.
Wat hebben we meegemaakt?
Hoe zijn we geconditioneerd?
Hoe hebben we geleerd om naar een bepaalde gebeurtenis te kijken.
Welke associatie hebben we erbij.
Welke bril zijn we gewend om op te zetten?
Dus DE WAARHEID?
Wellicht is de vraag:Wat is MIJN waarheid interessanter.
Behapbaarder ook.
Interessant ook om te bezien vanuit je eigen gelaagdheid.
Hoe kijk ik naar een situatie vanuit mijn conditionering.
Hoe kijk ik er naar als ik mijn gedachtes bezie als niet van mij ?
Hoe kijk ik ernaar vanuit verbinding met mijn hogere zelf.
Welke waarheden leven er dan allemaal in mij?
Dan zul je ontdekken dat tegelijkertijd heel veel WAAR is voor jou. En dat het allemaal naast elkaar mag bestaan
Auteur: Leonie van Oost – 1 januari 2022
Het was een overwinning voor me.
Sinds tante C haar intrede deed was ik niet meer geweest. Ook al verlangde ik er al eerder naar. Ik stelde het maar uit.
Jaaaaaren terug woonde ik bijna in de sportschool. Verslaafd. Tot burn out me een halt toeriep. Toen was ik er nog veel, maar veranderde de intentie van mijn bezoekjes.
Sporten draaide niet langer om “ik ben niet goed genoeg, ik moet slanker zijn”.
Nu ging het over gezondheid, goed voor mezelf zorgen & vooral mijn grenzen leren kennen. Los van alle gezelligheid op de sportschool. Ook belangrijk 😄.
Na lockdown 2 was er weerstand om weer te gaan sporten. EN oordeel op het uitstelgedrag. “Lui wijf” riep mijn innerbitch me toe.
Ah ja.. hallo lui wijf van me. Hallo innerbitch.
Stiekem weet ik het wel. Ik vind het spannend. Ga ik geconfronteerd worden met een slechte conditie? Met fitgirls? Ga ik mezelf daardoor gek laten maken? Ga ik mijn grenzen bewaken of ga ik er over heen?
Weerstand is okay al voelt het soms (lees vaak) rondom k*t.
De vraag is: ga je jezelf martelen of ben je liefdevol naar jezelf? Eerlijk over waar je NU staat en met respect voor jezelf en je grenzen.
Vanmorgen was het zover. Tijd om naar de sportschool te gaan.
Liters lui zweet kwijt.
Ik heb keurig mijn grenzen bewaakt EN mezelf uitgedaagd.
Genoeg fitgirls en fitboys gespott. Damn they look good!
En ik zag nog meer oudere mensen die bewegen. Mensen die me herinneren aan mijn wens: fit zijn voor mijn leven. Nu en later.
PS
En dank je wel jongeman voor je hilarische uitlating naar een oudere dame die liet weten dat ze haar prikken had gezet. “O nou, dan kunnen we zo ook even knuffelen”.
Ja laten we knuffelen.
Ook heel goed voor je!
Photo by Risen Wangon Unsplash