Tag: zelfliefde

Geplaatst op

Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel..

Voelen wat er te voelen valt.
Dat klinkt wellicht een beetje zijig.
En misschien ook wel als iets wat heel moeilijk is.

Want niet zelden hoor ik van mensen.
“Ik heb eigenlijk geen idee wat ik voel.”
En voor ze het weten zijn ze verwikkeld in een mentale analyse.

Een analyse over:
* waarom ze niet kunnen voelen
* of er iets mis is met ze

En er volgt angst. Angst om niet bij hun intuïtie te kunnen. Want ze voelen immers niets. Toch?

Hoooo stop!!

Wat als we die mentale analyse eens laten voor wat ze is?
Wat als we er geen “probleem” van maken.
Dat we volledig kunnen accepteren wat we wel of niet voelen.
Volledig accepteren dat we er geen woorden voor hebben.

Juist die analyse kan ons verder weg brengen.
Want we gaan labeltjes plakken op onszelf.
Gaan onszelf devalueren.
En blijven vast zitten in mentale constructen die al heel vaak de revue gepasseerd hebben.

Zelf zie ik een sleutel in bewust bewegen.
Een favo practice is voor mij bijvoorbeeld Yin.
Door lang in houdingen te zitten kom je weerstand tegen.
Komen emoties vanzelf boven.
En als je dan alles zonder analyse kan laten stromen is er weer ruimte.
Meer ruimte voor jou.

Door Pilates ervaar ik iedere keer weer de kracht in mijn kern.
Die kracht die altijd aanwezig is.
Die aan kracht wint door aandacht.
Door bewust te ademen.

Yang Yoga maakt dat ik mijn innerlijke kracht ervaar.
Mijn flexibiliteit om met moeilijke situaties te dealen voel.
Verwondering ervaar voor hoe ik weer tot mijn innerlijke stilte kom.

Het kwam allemaal heel natuurlijk op mijn pad.
En later kon ik woorden geven aan waarom deze practices goud bevatten.
In leren voelen.
Ze een stap zijn in bewegen naar de poort van je ziel.

Dit is waarom je wanneer je bij mij een traject afneemt,
ook toegang krijgt tot mijn online Yoga, Pilates & Yoga platform.
Als ondersteuning in al het andere werk we doen.

En dit is de reden waarom het online platform bestaat en ik Yoga en Pilates teach.
Om een ieder laagdrempelig toegang te geven tot dit goud.
Zodat je zelf op weg kunt gaan.
Op weg naar binnen.

Zonder woorden.
In beweging.
Voelen.

You are invited.

With so much love
Leonie

Foto: Photo by Daniel Schaffer on Unsplash

Geplaatst op

De ruimte die NEE geeft

Je kon vorige keer een blog lezen over JA zeggen tegen jezelf. Aan JA zeggen is onlosmakelijk “nee-zeggen” verbonden. Want overal ja tegen zeggen is een recept voor ellende. Bij Ja zeggen mag je dus echt voelen of iets voor jou is en dus onderscheiden. En daarnaast: Om ja te kunnen zeggen tegen jezelf, heb je ook nodig dat je bewust NEE zegt tegen wat jou niet dient.

Het is goed mogelijk dat er heel veel is waar jij intrinsiek blij van wordt. Zeker als je een brede interesse hebt. Dat is op zichzelfstaand een prachtig iets, maar het kan evenzogoed een valkuil worden. Want als je ALLES wil doen, dan loop je op een gegeven moment achter je eigen staart aan te rennen. En is hetgeen wat jou potentieel zo heerlijk kan voeden iets geworden wat je uitput. En yup deze valkuil is voor mij een herkenbare ;-). Ik mag in het moment echt voelen of iets in het moment ook echt voedend is voor me. Anders ga ik als een kip zonder kop dingen doend door het leven.

Als het gaat om NEE zeggen tegen wat je niet dient, dan kun je denken aan: Als jij weet dat je heel blij wordt van elke dag buiten zijn en je bent ‘s avonds nog niet buiten geweest, dan sta je voor een keuze. Voel je dat naar buiten gaan voedend is voor je? Dan betekent dat wellicht NEE zeggen tegen op de bank hangen en Netflix kijken.

Wil je graag mediteren en doe je dat het liefst ‘s morgens? Dan betekent dat NEE zeggen tegen nog even langer doorslapen maar het ook daadwerkelijk doen voor je de rest van je dag in gaat.
Als je slaap belangrijk voor je is, kan het een goed idee zijn om tot een uur voor je gaat slapen, niet meer op schermen te kijken zoals je telefoon of de televisie. Om de input te verminderen en dus in te zetten op meer rust in je hoofd.

Heb je echt tijd nodig voor jezelf en vraagt een ander iets voor je te doen. Hoe zorgzaam je ook bent, het betekent dat je NEE mag zeggen tegen de ander. En daarmee JA tegen jezelf. En stiekem… ook tegen de ander. Want eerlijk? Iemand die goed voor zichzelf zorgt, vaak genoeg nee zegt (grenzen aangeven) is stiekem ook iemand die op langere termijn meer te geven heeft. EN.. door zelf vaker nee te zeggen, zou je een ander wellicht zomaar kunnen inspireren om ook goed voor zichzelf te zorgen.

EN als jij JA zegt, dan is het ook echt een JA. Vanuit je tenen.

foto: Surface via Unsplash

Geplaatst op

Wat is geluk?

Geluk
Wat is geluk voor jou?
Is het iets waar je naar toe werkt?
Iets waar je naar verlangt, naar streeft?

Hoe voelt geluk dan?
Kun je het vangen, kun je het aaien.
Kun je het proeven, ruiken. 

Heeft geluk regels. 
Is het verbonden aan een plek. 
Moet je er iets voor bereikt hebben?


Of is geluk hier en nu?
Geluk in het moment van ZIJN. 
Met je voeten op de grond. 
Je tenen in een stroom water, voeten bungelend over de steiger. 
Terwijl je vanmorgen lukraak kleding uit de kast graaide. 
Omdat je niet kon wachten om de zon op je huid te voelen. 
De lucht van gras en bomen op te snuiven.
En de vogels horen zingen. 
Terwijl je diep in en uit ademt en je diep gelukkig voelt. 

Kun je gelukkig zijn. 
Op de bank, met een warm dekentje over je heen.
Terwijl het buiten regent. 
Windkracht tien. 
Je een snotneus hebt en een zeer hoofd. 
Met een zacht bed in handbereik.
Waar je omhelsd kunt worden door omhullende dekens.

Kan het geluk zijn in een warm kopje koffie, met een rest schuimlaag op je lippen.
Kan het huizen in een ademhaling diep naar je buik. 
In een dikke knuffel die je deelt met een andere ziel. 

Kan je haar ervaren in de aanblik van de lucht en vliegende vogels.
In de stilte voor de storm. 
In de rust van je wezen, diep van binnen. 

Is geluk voor het grijpen en ongrijpbaar. 
Opdat wij haar zijn en ervaren. NU.
Zonder voorwaarden anders dan bereid zijn.

© Leonie van Oost – 2 januari 2022

Foto: Andrew Bui via Unsplash

Geplaatst op

Vevurius, Vevurius, koning van Tenturius

Vevurius, vevurius
Koning van Tenturius

Tenturius 
Een vrij kaal schiereiland in een zee met schuim
Een landtong uitgestrekt in zee
Hard, scherp afgetekend bruin geel ten opzichte van de grijsblauwe zee
Een vuurtoren daar
Baken van licht

Maar vooral een waarschuwing voor de zeevaarders
Kom niet te dichtbij
De puntige punt van het land zal je doorboren
Een stalen neus als op de laars die Italië heet.

Vevurius lijkt een heetgebakerd mannetje
Met een zwarte snor
Mager, tanig en klein van stuk
Zo verschijnt hij af en toe
Om dan weer te verdwijnen in de misten
Als ware het een spookbeeld

Maar vooral is Vevurius een force of nature
Die Tenturius regeert
Die een ieder de stuipen op het lijf jaagt
Zodat er niets of niemand leeft

Vevurius pakt de ruimte
Verzengend
Mysterieus en onzichtbaar
Beklemmend
Heel aanwezig

Op een dag voer er een boot
Met tien opvarenden
Ze meerden aan en liepen vol verwondering dit merkwaardige eiland op.
Vevurius was woest
Buiten zinnen

Het land schudde
De zee kolkte
Striemende regen geselde de tien
Die een grot vonden

Ze maakten een vuur
Warmden de handen en één van hen pakte een gitaar
Ze zongen samen
Terwijl ze dankbaar waren voor de beschutting
En het geluk dat het regende
Zo hadden ze deze plek gevonden
Ze omarmden elkaar
Vertelden elkaar hoe ze elkaar liefhadden
En gingen vredig slapen

Vevurius was woest
Hij zinde op wraak
Hij liet het vuur in de grot heel hoog oplaaien
tot een vlammenzee met puntige tongen
De tien vluchtten uit de grot
En zagen het vuur verspreiden.
Ook uit de grot
Ze bekeken het schouwspel met de gloed van het vuur in de ogen.

Ze zeiden tegen elkaar
Wat mooi dat we dit mogen aanschouwen
Alles wat in as komt
Geeft ruimte om weer te herrijzen
En dankbaar zegenden ze de grond
Spontaan verdween het vuur en begonnen de meest prachtige planten te groeien.
Onder het liefdevolle oog van de tien

Vevurius was furieus
En liet een storm opsteken
Zo fel dat al het stof ronddwarrelde
Niets konden ze nog zien.
De tien liepen met sjaals voor de gezichten naar elkaar toe.
Ze maakten een kring en liepen allemaal naar het midden in een grote omhelzing.
Schuilden bij elkaar.

Vevurius was verbluft en razend
Wat gebeurde hier. 
Hij duwde als een onzichtbare kracht de Tien naar de boot 
Het moest nu maar eens afgelopen zijn.

Hij herrees als een grote boze man bij de oever.
Zijn ogen spuwden vuur.
Zijn lijf koud als ijs.
Hij siste als een slang dat ze nu moesten gaan.

Wat Vevurius niet aan zag komen gebeurde. 
Ontroerd liep eentje van hen naar hem toe.
Dank je wel voor de prachtige tijd hier.
De rest volgde. 
Ze omarmden Vevurius
Met tranen op hun wangen
En liefde in hun hart
Vrij van angst 

“Ik hou van je” klonk het uit tien monden
Met een groot dank je wel
Vevurius slonk en zijn hart werd warm
Hij voelde haar bonken in zijn borst
Zijn huid begon licht te geven
En hij straalde als de zon

Vevurius viel huilend op zijn knieën.
Zijn tranen werden opgenomen door de droge grond. 
Tenturius schudde en overal groeiden nu bomen, bloemen, gras en planten.

Vogels zongen, kinderen en herten dartelden door het gras.
Er klonk gezang uit vele kelen van mensen die uit het niets leken te verschijnen.
Er was weer LEVEN
Een waar paradijs.

Vevurius was vol liefde en zorgzaam voor iedereen.
De tien gingen weer aan land.
Thuis en welkom
En ze stonden Vevurius bij
Vevurius de koning van Tenturius

Ergens in de rotsen liet hij de volgende tekst uitbeitelen.
Als herinnering aan de tijd die was.

“We mogen LEVEN
In woeste zeëen
Op uitgewoond land
Met liefde in ons hart
Onvoorwaardelijk
En in dankbaarheid voor al er is
Is alles omkeerbaar
Liefde regeert 
In alle tijden
Als controledwang (angst) in het licht wordt gezet
Wordt alles vruchtbaar
Een nieuwe wereld
Is zo gemaakt
Op dat we mogen herinneren wie we werkelijk zijn”

©Leonie van Oost – 2021

OVER DE HERKOMST VAN DIT VERHAAL

Vevurius, vevurius, koning van Tenturius. Als een liedje in mijn hoofd klonk het toen ik 17 maart 2021 wakker werd. Geen idee waarom, hoezo. Ik besloot daar verder ook niet bezig te gaan. Wel schreef ik die zin op. En liet toen de tekst uit mijn vingers vloeien.

En zo transformeerde een wonderlijk zinnetje in een even wonderlijk verhaal. Het verhaal wat je net las.

With so much love,

Leonie van Oost

Photo by Almos Bechtold on Unsplash

Geplaatst op

Ga NU offline!

“Ja, ik moest toch maar eens offline gaan. Ik hang al weer veel te lang rond op insta. Maar eh ja, ik kom hier vaak voor inspiratie.”

Ik snap haar. Ik heb mezelf dit ook zo vaak wijsgemaakt. 

Uren en uren online rondgehangen.

En ja ik ontving heus inspiratie. Alleen ik kon er uiteindelijk vaak niets mee. Want het was niet voor mij. Het resulteerde vooral in een druk hoofd. Herkenbaar voor je? 

Human Design maakte voor mij inzichtelijk dat mijn open kruin al die input heerlijk vindt. En dat juist regelmatig die input vermijden heel prettig is. Om gewoon weer rust te hebben in dat hoofd. Want het is best wel een overload om continu te willen reageren. En rust geeft ruimte om achterover te leunen en vanzelf te  voelen wat voor mij is en wat niet. Niet voor niets ontvang je de meest briljante ideeën juist als je ontspant.

Want inspiratie is overal. In een wandeling in de natuur. In een gesprek met vriendinnen. Een toevallige voorbijganger die een telefoongesprek voert en waar je flarden van opvangt. Een boek.

But choose wisely wat je consumeert.

Ook de chinese geneeskunde zegt iets boeiends over online zijn. Je ogen worden hiermee belast en je moet continu kiezen. Waar klik ik op, waarop niet. Ongemerkt he, maar steeds kiezen dus. 

Vanuit de westerse geneeskunde weten we al dat je ogen baat hebben bij ver zien. En dat veel lezen en dingen van dichtbij bekijken een grote aanslag is op je ogen. Daarom is buiten zijn en daar spelen en wandelen ook zo goed voor je.

Bottom line: ga eens wat vaker offline

Dat levert je veel op. Namelijk:

-meer rust in je hoofd

-minder keuzestress

-gezondere ogen

-en als je dan ook naar buiten gaat, meer vitamine D en dat is weer goed voor je immuunsysteem

With love,

Leonie

Photo by Drew Graham on Unsplash

Geplaatst op

Wat mij wakker maakte…

Ik was al vroeg wakker vanmorgen. En het werd me na een tijdje wel duidelijk dat de slaap me niet meer ging vinden als ik mijn inspiratie niet even zou laten stromen. 

Dus hier zit ik op een hele vroege zondagmorgen een blog te tikken… 

Morgen is een bijzondere dag. Want het is niet zomaar een maandag. Morgen is het midwinter of Yule zoals het vroeger ook vaak aangeduid werd. Het is het begin van weer kortere nachten en langere dagen.
En ook laat de naam je iets anders vermoeden: het is niet het midden van de winter, maar officieel het begin. 
Er wordt gedacht dat de lichtjes die zo bij deze tijd horen een aanmoediging zijn voor de zon om weer te gaan schijnen. 

Ik wil je vooral aanmoedigen om je eigen licht te laten schijnen en naar binnen te gaan. Trouw te zijn aan jezelf. Jezelf te voeden met wat je nodig hebt. 
Vanuit de Chinese geneeskunde bezien is de winter bij uitstek de tijd om naar binnen te keren en ruimte te maken voor de groei van de lente die daarna weer aan breekt.
Houdt je energie vooral in beweging zodat je niet bevriest. En dan heb ik het niet alleen over de temperatuur, maar ook in de spreekwoordelijke zin. Want ‘bevriezen’ doen we ook van angst. 
Angst is de emotie die hoort bij het water element wat in de winter centraal staat. Water wat stroomt geeft flow en vindt haar weg zelfs door stenen heen. Bevriest het, dan kan er angst ontstaan en ook andere blokkades die onze gezondheid beïnvloeden. 

Angst hangt momenteel veel in de lucht en wordt ook enorm gevoed als je veel naar het nieuws kijkt bijvoorbeeld. We hebben tenslotte te maken met Covid en alle maatregelen. Laat je niet meesleuren in angst, daar heeft niemand wat aan. 

Zorg vooral goed voor jezelf lieve jij.

Morgen is een extra mooie dag om even echt met jezelf door te brengen. Want behalve midwinter is er kosmisch ook iets bijzonders aan de hand. Morgen staan Jupiter & Saturnus in één lijn en staan ze heel dichtbij elkaar. De laatste keer dat dit gebeurde is zo’n 400 jaar geleden. Niet zomaar iets dus. Het is niet onwaarschijnlijk dat je hier iets van gaat merken, wetende dat dit twee behoorlijk grote en krachtige planeten zijn. 

Je vindt op internet vele verhalen over 21 december 2020. Wellicht heb je er iets over gelezen. Er wordt vooral gesproken over het begin van een nieuwe tijd, De Aquariustijd. Wat dit betekent, daar zijn vele meningen over. Ook worden er op vele plekken online gezamenlijke meditaties gefaciliteerd. Zowel betaald als gratis.

Eerlijk.. ik ben vrij snel gestopt met lezen. Ik houd het graag bij mezelf. En zie het als een uitnodiging om vooral dicht bij mezelf te blijven. Goed voor mezelf te zorgen. Ik ga wandelen in de natuur. Ik ga mediteren. En ook werken, want daar word ik ook gigablij van.  

Voel vooral waar jij te toe geroepen voelt. Immers je eigen-wijsheid is immer je beste raadgever!

With so much love, 
Leonie 

Photo by Jeremy Thomason Unsplash

PS Ik duik nog even terug in bed 😉
CADEAUTJE
Ik heb in soundcloud ook een nieuwe meditatie/visualisatie voor je klaargezet. Een meditatie om in de frequentie van liefde te stappen en je licht aan te zetten.
Vond ik wel een mooie voor de maand december, wat jij?
Veel plezier ermee!
Geplaatst op

Ben ‘gewoon’ jezelf

Ben maar gewoon je zelf. Joh, je moet gewoon jezelf zijn.
Je hebt ze vast wel eens gehoord in deze of andere variaties. En hoewel jezelf zijn, natuurlijk helemaal prachtig is, is het ook best een heel vervelend advies. Want de vraag is: wie BEN je dan als je jezelf bent? Goede kans dat je dat niet echt (meer) weet.

Toen we opgroeiden hebben we allemaal genoeg gehoord over wie we zouden zijn of wie we zouden moeten zijn. Je moet luisteren, je moet je aan de regels houden. Hè waarom stel je toch altijd zoveel vragen. Waarom moet jij het nou altijd op je eigen manier doen? Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Wij doen het hier zo. Wat zullen de buren er we niet van denken als je…. Ja je moet rekenen leren. Zit niet steeds te kletsen. Wat heb jij nou aan? Je bent echt raar!!! Nou ja, je krijgt vast een idee van wat ik bedoel.

Zo vaak ongemerkt ben je je aan gaan passen. Dingen gaan doen op een manier die mogelijk niet eens echt passen bij wie jij ECHT bent, maar die je omgeving wel heel prettig vond. Of je bent dingen gaan geloven over jezelf die niet stroken met jouw ZIJN. En die je nu ongemerkt flink in de weg kunnen zitten. Dus hoezo Ben gewoon jezelf. HOE DAN?

Ironisch eigenlijk hè, want ik geloof dat we aardig puur hier in de wereld komen. Met een duidelijke purpose. Alleen kunnen we het dan nog niet uitdrukken. Zijn we nog hulpeloos want we kunnen nog niet goed zien, we kunnen niet praten, lopen, onszelf verzorgen. En tegen de tijd dat we dit wel kunnen, weten we niet meer welke keuzes ECHT juist zijn voor onszelf.

Toch kunnen we er wel iets moois mee. Want in het un-tanglen, het deconditioneren van onszelf kunnen we weer ontdekken wie we zijn. Onder die lagen die om ons heen zijn komen te liggen en waarin overtuigingen liggen die niet persé van ons zijn. We kunnen kiezen wat we wel meenemen en wat niet. En… we kunnen als we ons hiervan bewust zijn ook kiezen hoe we met onze kinderen omgaan. Om hen te zien voor wie ze zijn. Ze niet te conditioneren, maar vooral te begeleiden in deze wereld. Een wereld waar je je echt niet aan hoeft te conformeren, maar waar je echt je eigen pad in mag gaan.

Maar… pas op. Leg de lat ook vooral niet te hoog. Want kinderen zullen hoe dan ook geconditioneerd worden door hun omgeving. Ook door jou, ongemerkt en wanneer je gewoon een slechte dag hebt. En dat is okay. Want hoe dan ook gaan zij ontdekken wie zij zijn. Op hun unieke manier. Zoals jij dat ook doet. Ze zullen ontdekken wat niet bij hen past en wat hun goud is.

Be gentle with yourself. En geef jouw lessen weer door aan anderen door jawel: jezelf te zijn. Happy unpacking!

Photo by John Baker on Unsplash

Geplaatst op

Ik wil niks missen van mijn kinderen

Je bent moeder of vader geworden. En je wereld is helemaal veranderd. Niets of niemand had je voor kunnen bereiden op dit onvoorwaardelijke gevoel van liefde voor jouw kind. En ook al hadden ze je verteld dat je het huiltje van jouw kind zonder problemen zou herkennen uit het huilen van honderd andere kinderen, had je ze aangekeken alsof ze gek geworden waren. Ieder nieuw iets wat je kind kan, vervult je met trots en verwondering. Het gevolg van deze verwondering is mogelijk dat je eigenlijk NIETS van je kind wil missen.

Ik had daar in ieder geval wel last van. Ik ging na haar geboorte mijn studie afronden en gaf nog een aardig aantal lessen Pilates. Nog zoekende naar de balans in dit “nieuwe leven”.
Ze draaide zich voor het eerst om in haar box toen niet ik, maar papa er was. Ik zat volgens mij in Amsterdam om mijn opleiding Shiatsu Therapie af te ronden. Ik voelde me vervolgens best rot dat ik dit gemist had. En zo zijn er meer momenten geweest, bijvoorbeeld de eerste moederdag.

Ik heb er wel een les uit geleerd. Want inmiddels weet ik ook heel nuchter: hoe veel ik er ook ben voor mijn kinderen, ik zal altijd iets missen. En het is okay! Want als ik alleen maar bij mijn kinderen ben, mis ik iets anders. Mijzelf buiten mama-zijn. Ik geniet enorm van mijn meiden. Ik weet echter ook dat ik een stukken leukere moeder ben als ik tijd neem om dingen te doen waar ik van oplaad en waar ik ook heel blij van word. En dat kan bijvoorbeeld betekenen: les geven, naar de sauna, afspreken met een vriendin, masseren of massage ontvangen, een lekker boek lezen of een lange wandeling in de natuur. O ja en een fijn yogaweekend of juist samen met mijn partner lekker weg.

Het mooie is, mijn kinderen zijn als ik terug ben ontzettend blij om mij weer te zien. En mijn partner vindt het ook prachtig om mij enthousiast te vertellen wat hij met de kinderen beleefd heeft. Of de grootouders. En wie ben ik dan om hen dat te ontnemen? Uiteindelijk hebben kinderen vooral liefde & oprecht aandacht nodig. En dat kan je als ouder vooral bieden als je ECHT goed voor jezelf zorgt, zonder angst om iets te missen.

Geplaatst op

Rust in je hoofd begint bij jezelf

Sinds september 2017 ben ik met zwangerschapsverlof gegaan. In oktober werd onze jongste dochter geboren 🙂 . Op het moment van schrijven ben ik nog steeds met verlof omdat mijn lijf rust, ruimte en hersteltijd vraagt. En wie ben ik om aan dat wijze lijf van mij te twijfelen!

Om rust in mijn hoofd te creëren is Pilates, do-in, yoga en meditatie voor mij altijd heel belangrijk geweest. Ik word echter nu uitgedaagd omdat in een ander vat te gieten. Ik vertel je daar meer over in deze video. Hopelijk heb jij ook iets aan mijn inzichten en tips! Daarnaast deel ik met je wat je de komende tijd dat ik niet ‘op de mat’ aan het werk ben van mij kan verwachten.

En… laat gerust een reactie achter 🙂