Misschien heb je het wel eens gelezen. Dat om echt jezelf te zijn, om te ontwaken so to speak, dat je bereid moet zijn om te sterven voordat je dood gaat. En misschien voel je een diepe ja, misschien ook trek je eens flink je wenkbrauwen op. En beiden begrijp ik.
Ik voelde vandaag de de vraag van binnen om hier eens over te schrijven. Voor jou en net zo goed voor mij. Al schrijvende openbaart mijn waarheid zich ook meer en meer.
Bij het meerdere malen sterven in je leven wordt namelijk vaak je ego genoemd als hetgeen wat mag sterven. Het ego heeft sowieso vaak niet zo’n positief imago. En dat is eigenlijk jammer. In deze 3d wereld is je ego nou eenmaal onderdeel van je. Zoals ik het nu zie, is je ego het deel van jou wat maakt dat je de afgescheidenheid ervaart door in een lichaam te zitten. En het is je mind die je ook hele praktische dingen laat doen zoals boterhammen smeren wanneer je op weg gaat. Behoorlijk nuttig dus!
Zaak is meer om met je ego samen te werken. Want je ego wil je heel graag veilig houden en “de show runnen”. En dat is dus ook wat vaak gebeurt. Dan gaan we geloven dat we ook op andere dimensies afgescheiden en alleen zijn. En dan horen we onze innerlijke stem niet meer, vergeten we wie we daadwerkelijk zijn. En leven we totaal niet het leven wat we bedoeld zijn te leven.
Dus nee, je ego hoeft niet dood. Je ego daar mag je mee leren samenwerken. En zoals het vaak mooi gezegd wordt: Je ego mag je dienaar zijn.
Wat sterft er dan wel meerdere malen? Het idee van jezelf. Want het idee wat je hebt van jezelf, dat is een illusie. Het is slechts wat je bent gaan geloven over jezelf. Dat wat je bent gaan geloven wie je bent. Je zou kunnen zeggen: hetgeen wat je ego je ingefluisterd heeft over wie je bent.
Tot ongeveer je zevende jaar heb je geen zelfbeeld. Je bent dan nog een soort spons wat alles tot zich neemt wat anderen hem of haar vertellen. Kinderen vormen hun zelfbeeld dus naar aanleiding van wat je hen vertelt en naar aanleiding van hoe je hen behandelt of welk gedrag je aan hen voordoet.
Dus als je hoort praten over conditionering en deconditioneren dan gaat het eigenlijk over steeds de bereidheid om weer een laagje af te pellen. Een laagje wat jou niet dient, iets wat je gelooft over jezelf of over de wereld dat niet strookt met wie je je deepdown herinnert ECHT te zijn. En zo sterf je meerdere malen om jezelf te zijn. Je zelfbeeld sterft.
En precies dat is waar ik mensen bij ondersteun. Bij het sterven terwijl je leeft, bij het herinneren wie je eigenlijk bent. Bij het bewust contact voelen, zien, horen, weten, ervaren met jouw eigen GURU. Jouw higher self, je essentie. Zodat je je leven voluit gaat leven, zoals je bedoeld bent. Op jouw voorwaarden.
foto: Andreas Wagner via Unsplash